Sezon urlopowy zbliża się ku końcowi, a tym samym warto zastanowić się czy wakacje wykupione przez nas w biurze podróży spełniły nasze oczekiwania, a przede wszystkim czy były zgodne z umową zawartą z touroperatorem.
Należy mieć świadomość, że turysta dysponuje szeregiem możliwości uzyskania rekompensaty za tzw. „zmarnowany urlop”. Uprawnienia takie wynikając wprost z ustawy o usługach turystycznych, a organizator turystyki nie może w sposób dowolny wyłączyć lub ograniczyć swojej odpowiedzialności odszkodowawczej względem klienta.
Zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o usługach turystycznych: „Organizator turystyki odpowiada za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych (…)”. Co istotne, organizator turystki nie może wyłączyć swojej odpowiedzialności poprzez wprowadzenie stosownych zapisów do umowy, a ograniczyć ją może wyłącznie do dwukrotności ceny imprezy turystycznej względem każdego klienta. Daje to tym samym szerokie możliwości do dochodzenia odszkodowania za nieudany urlop.
Roszczenia jakie przysługują klientom względem biur podróży do przede wszystkim roszczenie o odszkodowanie za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy, oraz żądanie zadośćuczynienia za „zmarnowany urlop”. Podstawowym sposobem dochodzenia roszczeń wobec organizatora turystyki jest zgłoszenie reklamacji w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia zakończenia imprezy. W reklamacji klient powinien wskazać uchybienia jakich dopuścił się organizator w trakcie realizacji umowy oraz przedstawić swoje żądania. Jeżeli organizator turystyki nie odpowie na reklamację w terminie 30 dni od dnia jej złożenia, uważa się, że uznał naszą reklamację za uzasadnioną. W przypadku odmowy ze strony organizatora turystyki pozostaje nam sądowa droga dochodzenia naszych roszczeń.
W każdym przypadku dochodzenia odszkodowania, czy to na etapie przedsądowym czy też w pozwie, należy wskazać wysokość odszkodowania, jakie w naszej ocenie jest adekwatne do uchybień organizatora powstałych w trakcie wykonywania usługi. Oczywiście trudno jest oszacować stosowną rekompensatę za niedziałającą klimatyzację, czy też zbyt dużą odległość do plaży (zamiast obiecywanych 500 m, w rzeczywistości musieliśmy pokonać 1500 m), itp. Pomocna w tym przypadku może zatem okazać się tzw. Tabela Frankfurcka określająca propozycję procentowego odszkodowania w stosunku do ceny imprezy w zależności od powagi uchybienia, jakiego dopuściło się biuro podróży. Należy pamiętać, że Tabela nie ma charakteru wiążącego, a w konkretnym wypadku należne odszkodowanie może zostać określone wyższą kwotą.
Aktualnie nie ulega również wątpliwości, że klienci biur podróży mogą żądać wypłaty stosownego zadośćuczynienia za tzw. „zmarnowany urlop”. Orzecznictwo stoi bowiem na stanowisku, że przywołany powyżej art. 11a ustawy o usługach turystycznych stanowi także podstawę odpowiedzialności organizatora turystyki za szkodę niemajątkową w postaci zmarnowanego urlopu.
